Historia parafii

Parafia pw. św. Wojciecha w Kartuzach została powołana na mocy dekretu ks. Bpa Jana Bernarda Szlagi z dniem 1 grudnia 1996 roku i wydzielona z macierzystej parafii pw. Wniebowzięcia NMP. Proboszczem nowej parafii został ks. Marek Trybowski.

W 1997 roku rozpoczęto prace związane z przygotowaniem projektu oraz uzyskaniem pozwolenia na budowę. Otrzymaliśmy od szkoły fragment działki, co umożliwiło zorganizowanie drogi na procesję dookoła kościoła. Otrzymaliśmy również fragment działki od Spółdzielni Mieszkaniowej, co pozwoliło przygotować się do budowy domu parafialnego.

3 czerwca 1997 roku Ojciec Święty Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę naszego kościoła. Kamień ten został wyjęty z fundamentów Katedry w Gnieźnie, gdzie przechowywane są relikwie św. Wojciecha. Wmurowania tego kamienia dokonał Ks. Bp Diecezjalny 25 października 1997 roku.

W 1998 roku została dokończona „tylna” część kościoła wraz z chórem i wieżą kościelną, na której został zamontowany krzyż. W tym roku wykonano wiele prac ziemnych. Przełożono kanał ciepłowniczy oraz linię wysokiego napięcia, tak aby całość działki mogła zostać zabudowana. Rozpoczęto budowę kaplicy przedpogrzebowej.

Rok 1999 był rokiem, w którym oddano do użytku kaplicę pogrzebową, zakrystię wraz z wyposażeniem oraz dwie salki. Jedną przeznaczoną dla ministrantów i scholi, a w drugiej ruszyła działalność świetlicy socjoterapeutycznej, w której codziennie może przebywać do 40 dzieci. Tam pod opieką nauczycieli dzieci odrabiają lekcje, uczą się i spędzają czas wolny. W tym okresie rozwinęła swoją działalność schola „Effatha”. Powiększyła się liczba ministrantów i lektorów, zaczęły rozwijać się nowe wspólnoty w parafii.

Rok Wielkiego Jubileuszu 2000 był czasem wielu nabożeństw związanych z obchodami Millennium. Powstały kolejne wspólnoty Róż Różańcowych, rozpoczęła się Duchowa Adopcja Życia Poczętego. Swoje prace kontynuowała Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa. Był to też czas pracy na budowie. Połączono obie części kościoła i oddano go w całości do użytku. Założono wszystkie instalacje i nagłośnienie. W nowym obiekcie o właściwej powierzchni można już było spokojnie się modlić.

W 2001 roku założono instalację grzewczą oraz wymalowano kościół, a także zakupiono dzwony elektryczne i organy. Na 5-lecie parafii przeprowadzono Misje św. i ustawiono krzyż misyjny. Powstał zespół młodzieżowy „Totus Tuus”.

Rok 2002 był czasem przygotowania prezbiterium. W tym okresie położono posadzkę z granitu oraz wykonano chrzcielnicę i ambonę. Oddano do użytku Dom Parafialny, w który od lipca zamieszkali wikariusze, a od grudnia ks. proboszcz. 22 grudnia ks. Biskup Jan Bernard Szlaga dokonał konsekracji kamiennego ołtarza.

W 2003 roku sprowadzono do parafii relikwie św. s. Faustyny Kowalskiej i wprowadzono godzinę Miłosierdzia w każdy I piątek miesiąca o godz. 15:00. Zamontowano automatykę do urządzeń grzewczych, odmalowano salki parafialne i prezbiterium. Zamontowano oświetlenie zewnętrzne kościoła.

Położono dachówkę ceramiczną na kościele i plebanii.

Docieplono kościół i plebanię oraz położono tynk szlachetny jak również założono rynny i piorunochron.

Położono polbruk dookoła kościoła i ogrodzono działkę parafialną.

Wykonano główną ścianę ołtarzową w technice sgraffito. Symbolizuje ona drogę życia św. Wojciecha. Przygotowano również cmentarz na Bilowie.

Wykończono kostnicę, wyłożono płytki klinkierowe w kruchtach kościoła, zakupiono 6 nowych żyrandoli, zamontowano jeden witraż i wykończono ogrodzenie na cmentarzu w Bilowie.

Wyłożono płytką klinkierową kruchtę kościoła i części bocznych ścian, położono płytki na zapleczu kostnicy, wykonano drogę krzyżową w technice sgraffito, zamontowano 3 nowe witraże oraz zakończono prace budowlane plebanii.

Wymalowano salki katechetyczne i zaadoptowano dodatkowe pomieszczenie na potrzeby świetlicy socjoterapeutycznej. Ponadto przygotowano w plebanii pomieszczenie pod działalność hospicjum domowego wraz z wyposażeniem, uczyniono konieczne poprawki przy wieży kościoła, doprowadzono wodę na cmentarz na Bilowie, wykonano 8 nowych witraży w kościele (i to są wszystkie witraże), a także nastąpił remont dachu kościoła.

Założenie hospicjum domowego. Przejęto od lasów państwowych dwie działki o łącznej powierzchni 2,7 ha na Bilowie z przeznaczeniem na cmentarz, założono ogrzewanie podłogowe w kościele, poprawiono docieplenie kościoła na dachu oraz wentylację kościoła, założono monitoring w kościele i na plebanii i przeprowadzono remont wieży kościoła.

Na plebanii wymieniono 4 okna, wymalowano biuro parafialne, kuchnię, jadalnię, mieszkanie proboszcza i wikariuszy. Założono nowe punktowe oświetlenie prezbiterium, wymalowano prezbiterium stiukiem, wyłożono boczne ściany kościoła płytką z piaskowca, wyłożono filary kościoła płytką granitową, wymalowano ściany kościoła. Oprócz tego wybudowano studnię na cmentarzu i zamontowano oświetleni drogi, rozpoczęto budowę parkingu przy cmentarzu, na dachu kościoła zamontowano płotki śniegowe i zakończono pracę instalacji monitoringu.

Malowanie zakrystii i wyłożenie płytek, malowanie obrazów: Matki Bożej Nieustającej Pomocy, Bożego Miłosierdzia i Jana Pawła II. Wyłożenie kościoła i chóru granitową posadzką, oświetlenie cmentarza oraz wykonanie „Okna Życia” u Sióstr Miłosierdzia.

Zakup ławek na chór i do kostnicy, uzupełnienie monitoringu kościoła i otoczenia, zakupienie wyświetlacza do tekstów pieśni, wyłożenie płytkami schodów wewnątrz zaplecza kościelnego (do salek i kostnicy).

Zakup ławek do kościoła, doprowadzenie wody na cmentarza Bilowo, dalsze prace przy zagospodarowaniu terenu pod parking na cmentarzu.

Zakup nowego (cyfrowego) nagłośnienia do kościoła, docieplenie i malowanie wieży na kościele oraz malowanie elewacji plebanii, przygotowanie kościoła związane z konsekracją świątyni i wykonanie oświetlenia drogi na Bilowo.

Założenie brakujących witraży (kruchta kościoła, zakrystia), zakupienie podestu dla figury Matki Bożej Fatimskiej, doświetlenie schodów na chórze, wymiana kropielnic na mosiężne, wymalowanie i odnowienie salki dla dzieci ze świetlicy socjoterapeutycznej i ogrodzenie terenu pod parking na cmentarzu.

Dokończenie budowy i wyposażenie pomieszczenia dla organisty, nagłośnienie kostnicy, założenie nowego oświetlenia na zewnątrz kościoła, remont i usprawnienie „burzówki” na placu przykościelnym, postawienie pomnika „Dziecka utraconego” oraz wyrównanie terenu pod cmentarz na Bilowie.