Małżeństwo
Kandydaci do małżeństwa powinni obowiązkowo zgłosić się do Księdza Proboszcza, w celu rozważnego i spokojnego podjęcia bezpośredniego przygotowania do ślubu, ewentualnego uzupełnienia katechezy przedmałżeńskiej i załatwienia formalności (np. umówienie daty na spisanie protokołu przedślubnego)
Potrzebne dokumenty
- Narzeczeni, zamierzający wstąpić w sakramentalny związek małżeński proszeni są o zgłoszenie się na rozmowę z księdzem proboszczem.
- Miejscem załatwiania spraw przedślubnych jest parafia stałego lub tymczasowego zamieszkania narzeczonego lub narzeczonej.
- Na min. trzy miesiące przed planowanym terminem ślubu narzeczeni spotykają się z duszpasterzem w celu spisania protokołu przedmałżeńskiego, przedstawiając:
-
- aktualne metryki chrztu (z datą wystawienia nie przekraczającą 3 miesięcy),
- dowody osobiste,
- świadectwa bierzmowania,
- ostatnie świadectwo katechizacji,
- wdowcy przedstawiają kościelne świadectwo zgonu zmarłego współmałżonka.
-
- Przed zawarciem małżeństwa wygłasza się przez dwie niedziele zapowiedzi w parafiach zamieszkania narzeczonych.
- Narzeczeni są zobowiązani do uczestnictwa w katechezie przedmałżeńskiej. Zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej przedstawia się duszpasterzowi.
- Akt zawarcia małżeństwa spisuje się w kancelarii parafii, w której odbędzie się ślub. W tym celu narzeczeni, w uzgodnionym terminie, zgłaszają się i przedstawiają zaświadczenie z USC do ślubu konkordatowego (3 egzemplarze) lub świadectwo zawartego już związku cywilnego.
Wybrane punkty Katechizmu Kościoła Katolickiego
1659 Święty Paweł mówi: „Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół… Tajemnica to wielka, a ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła” (Ef 5, 25. 32).
1660 Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta stanowią między sobą wewnętrzną wspólnotę życia i miłości, powstało z woli Stwórcy, który wyposażył je we własne prawa. Z natury jest ono nastawione na dobro współmałżonków, a także na zrodzenie i wychowanie potomstwa. Małżeństwo ochrzczonych zostało podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu.
1661 Sakrament małżeństwa jest znakiem związku Chrystusa i Kościoła. Udziela on małżonkom łaski miłowania się wzajemnie tą miłością, jaką Chrystus umiłował Kościół. Łaska sakramentu udoskonala zatem ludzką miłość małżonków, umacnia ich nierozerwalną jedność i uświęca ich na drodze do życia wiecznego.
1662 Małżeństwo opiera się na zgodzie obu stron, to znaczy na woli wzajemnego i trwałego oddania się sobie w celu przeżywania przymierza wiernej i płodnej miłości.
1663 Skoro małżeństwo ustanawia małżonków w pewnym publicznym stanie życia w Kościele, powinno być zawierane publicznie, w ramach celebracji liturgicznej, wobec kapłana (lub upoważnionego świadka Kościoła) oraz świadków i zgromadzenia wiernych.
1664 Do istoty małżeństwa należy jedność, nierozerwalność i otwartość na płodność. Poligamia jest przeciwna jedności małżeństwa; rozwód rozłącza to, co Bóg złączył. Odrzucenie płodności pozbawia życie małżeńskie dziecka, które jest „najcenniejszym darem małżeństwa”.
1665 Dopóki żyje prawowity współmałżonek, zawarcie powtórnego związku przez rozwiedzionych sprzeciwia się zmysłowi i prawu Bożemu, jak tego nauczał Chrystus. Osoby rozwiedzione zawierające nowy związek nie są wyłączone z Kościoła, ale nie mogą przystępować do Komunii świętej. Powinny one prowadzić życie chrześcijańskie, zwłaszcza wychowując swoje dzieci w wierze.
1666 Chrześcijański dom rodzinny jest miejscem, gdzie dzieci otrzymują pierwsze głoszenie wiary. Dlatego dom rodzinny słusznie jest nazywany „Kościołem domowym”, wspólnotą łaski i modlitwy, szkołą cnót ludzkich i miłości chrześcijańskiej.